Tekst: Bouwen Met Baksteen

Deze driegevelwoning bevindt zich wat afgelegen van een weggetje. De vorm van de bouwgrond heeft ertoe geleid dat de architect de buitenruimten (terras en zwembad) vóór de woning heeft ingeplant. Aan de achterkant is de woning dus langsheen de perceelgrens gebouwd. Op het gelijkvloers kan men dankzij een open leefruimte genieten van het uitzicht op de velden achter het huis en op het terras/zwembad aan de voorkant.

Vanaf de straat is het ontwerp zo opgevat dat de woning zich stapsgewijs laat ontdekken: men ziet eerst de toegangsweg vanaf de straat, vervolgens het ingangsvolume, de buitenruimte die naar het huis leidt en ten slotte het huis zelf. De architect heeft namelijk een kleine constructie ontworpen om de eigendom af te sluiten ten opzichte van een erfdienstbaarheid van doorgang die naar twee andere huizen leidt. Ze vormt de enige toegang tot de woning en functioneert ook als overdekte buitenruimte.

De volumetrie en de openingen van de woning zijn het resultaat van het feit dat de architect, net als een beeldhouwer, vertrekt van een nogal massief volume en vervolgens materiaal wegneemt wanneer hij de openingen van de deuren en de vensters tekent.

De architect wou ook de textuur van de materialen laten meespelen. De keuze is gevallen op een gevelmetselwerk in wildverband, bestaande uit vijf verschillende bakstenen. De bruine tinten hebben de bovenhand en harmoniëren perfect met de onmiddellijke omgeving. 

Hier en daar wordt het metselwerk iets opgelicht met gele en roze bakstenen en af en toe zorgen onregelmatig gevormde bakstenen voor de gewenste textuur. De bouwheer en de architect opteerden samen voor deze vrij specifieke combinatie. Ook met de gekozen dakpan kon men in hetzelfde kleurengamma blijven.